Saturday, January 13, 2007
SÖZÜM SANADIR
Gün gelir, her şey değişir
Gün gelir, hapishanede insan çıkar, dışarıdaki hayata karışır.
Gün gelir, kürsüde oturup kararlar veren yargıç emekli olur avukatlığa başlar.
Gün gelir, güvenlik komutanı emekli olur.
Gün gelir, gardiyan iinden ayrılır, başka işe girer
Hapishane bir zor geçittir.
Kimse hapishaneye girdiği gibi çıkmaz.
Ya büyür, ya küçülür.
Büyüse de insandır, küçülsede insandır.
İnsan, Bu dünyanın insanıdır.
Bu ülkenin insanıdır.
Gün gelir, suç sayılan erdem, erdem sayılan suç olur.
Gün gelir, içerideki dışarıda, dışardaki içerde olur.
Gün gelir , seni bulur.
Sen ki insansın
Sözüm sanadır.
Bu kitabı yazmayı istedim.
Bu kitabı yazmayı çok istedim.
"Ben bir kitap yazayım" diye değil
Benim bildiklerimi başkalarıda bilsin istedim.
Ne bildimse, yazdım, Ne gördümse yazdım.
Çekilenler, yaşananlar bunlardan fazladır, bunlardan başkadır.
Benim gördüğüm, bunların çok azıdır.
Ama ben, insanı gördüm,
Her koşulda yaşayan insanı gördüm,
Her koşulda direnen insanı gördüm
her koşulda baş kaldıran insanı gördüm.
Onlar, inançları için yaşıyor
Onlar, inançları için direniyorlardı.
Onlar, inançları için başkaldırıyorlardı.
Ellerini geleceğe uzatan insan,
sözüm sanadır.
Genç olduğu için suçlanan insanı gördüm.
İnandığı için suçlanan insanı gördüm.
İnsanlıktan sorumluluk duyduğu için suçlanan insanı gördüm.
Onları suçlayanların kendi çıkarlarını nasıl kolladığını gördüm.
Onları suçlayanların kimlere hizmet ettiğini gördüm.
Onları suçlayanların korkularını gördüm.
Onları suçlayanların telaşlarını gördüm.
Sen de göresin istedim.
Sen de bütün bunları göresin istedim.
Sözüm sanadır.
Yaşamak bir duvar resmi yapmaktır.
O duvar, insanlığın duvarıdır.
İlk insan ilk taşı koydu, duvar sürüp gidiyor.
Sen önündeki boşluğa hangi taşları koyacaksın?
Ördüğün duvara neyin resmini çizeceksin?
Karar senindir. Seçim kendi seçimindir.
Yazgı dediğini sen çiziyorsun.
Kimden yanasın, sen seçiyorsun.
Emekten, insandan, hayattan yana mısın.
Çıkardan, korkudan, ölümden yana mısın.
Sen seçiyorsun. Sen
Çizgi senin, renk senin, yön senin.
Düşünmen gerekiyor.
Yalnız kendini değil, bütün insanlığı,
Yalnız bugünü değil, bütün zamanları,
Yalnız bildiğini değil, bütün bilinenleri.
Seçim senin. Karar senin
Sen ki insansın, Sözüm sanadır.
7 ağustos 1987-Bahariye
Erdal ATABEK (SÖZÜM SANADIR kitabından)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment